Denkend aan Holland...

In een eerdere post (nr. 2) werd de vraag gesteld waarom Balkenende de Wilders-film zo hoog heeft opgespeeld. Hierover nu de volgende gedachten.

Door de aanstaande publicatie van Fitna een crisis te noemen, wilde Balkenende allerlei krachten tegen Wilders rekruteren: andere EU-regeringen, organisaties in binnen- en buitenland, de bevolking. De bedoeling is hem onder zo groot mogelijke druk zetten. Het is of hij Wilders zeggen wilde: iedereen is tegen je. Dit is natuurlijk demonisering. Maar waarom deze weg gekozen?

De buitenlandse politiek van de EU is gericht op appeasement van de moslimbevolking in Europa. De EU-elite wil daarom de moslimstaten in het Midden-Oosten te vriend houden. Vooral Duitsland, maar traditioneel ook Frankrijk (Eurarabia-politiek). In Duitsland regeert een coalitie van christendemocraten en sociaaldemocraten. De buitenlandse politiek is in handen van de socialisten. Dus die politiek lijkt als twee druppels water op die van Gerhard Schröder: die politiek kenmerkte zich door antiamerikanisme, en in het verlengde daarvan het zoeken naar bondgenootschappen met staten of blokken die als tegenwicht tegen de VS kunnen dienen. Schröder meende wat dit betreft bijvoorbeeld China aan de haak te kunnen slaan. Deze amorele machtspolitiek (“Macht ist Recht”) is blijkbaar niet beëindigd toen Schröder afzwaaide.

In het israelisch-arabisch conflict wordt door de EU-politiek voortdurend een "vredesproces", hoe kansloos ook, in stand gehouden. Deze politiek is gericht op het hoe dan ook te vriend te houden van het Arabische (of islamitische) landenblok. Toen hun lieveling Arafat van het toneel verdween en het door Iran gesteunde Hamas de verkiezingen op de Westoever won en Arafat’s partij Fatah versloeg schakelde de EU moeiteloos over op de promotie van een even eindeloos en kansloos "vredesproces" met Hamas!
Iran: de EU realiseert zich ongetwijfeld dat appeasement van Iran dit land de tijd geeft een kernwapen te ontwikkelen. Dit maakt een grote oorlog met het Westen steeds waarschijnlijker. Deze politiek dient vooral om Rusland als grote bondgenoot van Duitsland niet te verspelen. Merk hierbij op: dat Putin 1) zijn eigen 9/11 organiseerde als voorwendsel om Tsjetsjenië te kunnen aanvallen, en 2) kritische journalisten liet afschieten, dat maakte de Duitsers kennelijk niets uit.

Ook China is een bondgenoot van Iran. Samen met Rusland houden de sportminnende ChiComs serieuze VN-sancties tegen de mullahs tegen. En China zit waarschijnlijk samen met Noord-Korea achter leveringen van raketten en kernwapenbenodigdheden aan Iran en Syrië.
Kortom: in de koude oorlog tussen de coalitie van totalitaire dictaturen (China, Rusland, Noord-Korea, Iran, Syrië) tegen de coalitie van vrije staten (alleen de VS en Israel) staat de EU, en daarmee Nederland aan de verkeerde kant, aan de kant van de dictaturen.

Voeg hieraan nog toe de resolutie die de mensenrechtenraad (UNHRC) van de VN op 28 maart jl. aannam, waarin ze haar expert op het gebied van vrije meningsuiting opdracht gaf te rapporteren over "individuen en nieuwsmedia die negatieve commentaren over de Islam publiceren." De EU naties onthielden zich van stemming, daarmee toelatend dat een internationale bureaucratie, overwegend gevuld met de vertegenwoordigers van islamitische en virulent antisemitische groep landen meningsuitingen wereldwijd, waaronder die van Geert Wilders bijvoorbeeld, kan gaan censureren.

Dit gedrag van de EU-staten is natuurlijk volstrekt contraproductief. Wanneer men wat weerbaarder zou optreden in plaats van de fascistoïde neigingen van een stel bange dictaturen met Westerse zwakte te belonen en aan te moedigen, zou een hele serie wereldproblemen er een stuk minder dreigend uitzien.
Maar dat is de werkelijkheid niet. De werkelijkheid is dat in Europa en in Nederland lafheid en dhimmitude officiële politiek zijn geworden. Dat verklaart dus ook het gedrag van Balkenende, die trouwe en gehoorzame medewerker van de EU.

Omnipotent government

Na de grote periode van liberalisering en bevrijding die begon met Reagan en Thatcher in de 80-er jaren, en die Newt Gingrich in de 90-er voortzette, is het Westen nu definitief beland in een tijd van hernieuwd socialisme en overheidsinterventionisme, zo lijkt het. Klimaat, hoge prijzen en economische instabiliteit, oorlog, alles is voor de dienaren van Marx ruim voldoende aanleiding om een nieuwe poging te doen de individuele vrijheid ondergeschikt te maken aan hun regeldrift. Bij het regeren op de vierkante millimeter bekommeren ze zich niet om de inzichten die in de naoorlogse periode op sociaaleconomisch gebied zijn gewonnen. Het is of Milton Friedman en Friedrich Hayek nooit een pen op papier hebben gezet en ze doen alsof “de markt” een vies woord is. Niet alleen dat, de interventies die er nog zijn – en dat zijn er echt heel wat – veroorzaken nog altijd verstoringen in de markt die dan, in plaats van aanleiding te zijn de markt haar heilzaam werk te laten doen, weer de rechtvaardiging vormen voor nieuwe interventies, precies zoals Von Mises dat analyseerde.

Trouwens, in die 80-er en 90-er jaren zijn de macht en invloed van de oude partijelite op de staat natuurlijk nooit weg geweest. Ook de “liberale” VVD, die zo de drijvende kracht achter de deregulering was, denkt er niet aan de politieke macht ooit écht aan de burgers te laten. Was de hervorming van de volksgezondheid onder het vorige kabinet nu een liberalisering, of juist niet? In ieder geval was Hoogervorst in de positie de ziektekostenverzekeraars te dwingen alle ziekenfondsverzekerden zonder meer te accepteren. En niemand protesteerde. Hoe vrij is een bedrijfstak waar zoiets kan? En hoe vrij is een maatschappij waar dat zonder één kik wordt aanvaard? Niet dus. De economie is niet vrij en wij zijn niet vrij. De overheid had en heeft een volstrekt willekeurige bevelsmacht over ons. De elite wordt uitsluitend door partijbelangen in beweging gebracht. Dit geldt voor de hele wereld. De elites zijn druk bezig de globalisering onder controle te brengen. Hún controle. In Manilla en andere plaatsen in de Derde Wereld lijden mensen nu honger omdat de voedselprijzen de pan uit rijzen. Dit is het gevolg van de subsidies die de VS aan de verbouw van biobrandstofgewassen geven. De belangen van de milieulobby gaan blijkbaar boven de normale werking van de wereldmarkt, die immers snel – indien vrijgelaten – aan de toegenomen vraag zou voldoen. Dat de vrijheid van wereldmarkten geen politiek spelletje is, maar essentieel om ook, of júist, arme mensen van alle benodigdheden van het leven te voorzien, blijkt hier zonneklaar. Maar natuurlijk zult u deze conclusie niet in de krant lezen of in de praatprogramma’s aan de orde gesteld zien. Integendeel, precies die dreigende voedseltekorten zijn de rechtvaardiging om de “markt” opnieuw aan te vallen.

Het economische welzijn van de armen in de wereld wordt gewetenloos ondergeschikt gemaakt aan linkse politieke belangen.

Waarin het Boze Oog een programma voor fundamentele hervorming van Nederland (en de wereld) uit de mouw schudt

De verrichtingen van Rita Verdonk’s nieuwe partij Trots Op Nederland maakt geen verpletterende indruk op het Oog. De “beweging” heeft geen imago (toegegeven, Rita wel) en geen programma. Althans geen programma dat sterk afwijkt van VVD of PVV. De populariteit lijkt uitsluitend neer te komen op het afzetten tegen de in de richting van de regeringspartijen opgeschoven VVD én tegen Den Haag. Een houding die al vertegenwoordigd werd door Geert Wilders, voor wie dat nog niet gemerkt had.

Dat anti-Haagse sentiment is zeer belangrijk. Het bevat de sleutel om de politieke realiteit van nu te kunnen ontcijferen. Het duidt op een wringen, een zich verzetten van gewone burgers tegen de centraliseringstrend die NL en vrijwel alle andere Westerse staten, inclusief de VS, kenmerkt. Hier in NL wordt de Haagse alleenheerschappij door de grote-drie partijen jaloers bewaakt en indien nodig uitgebreid. Wie herinnert zich niet de door toenmalig CdK van Gelderland Jan Terlouw bevolen evacuatie van ongeveer 200.000 door het hoge rivierwater bedreigde mensen in de Betuwe? (*Edit: ca 250.000 mensen, in 1995. Zie deze link*). Wel, dat zich een herhaling zou voordoen van dit soort provinciale zelfredzaamheid is in ieder geval uitgesloten, want onmiddellijk na de crisis hebben de Haagse politici onder aanvoering van toenmalig Minister van Binnenlandse Zaken Hans Dijkstal de wet veranderd. Zij konden blijkbaar niet toestaan dat een lagere overheid een dergelijk vérstrekkend besluit nam.

Wij, en alle democratische Westerse staten, hebben officieel volkssoevereiniteit. Maar de werkelijkheid is dat de soevereiniteit, de wettige beslissingsmacht, die dus formeel bij “het volk” berust, door regeringen plus parlementen wordt uitgeoefend. Op dit ogenblik is de politieke macht die zij hebben een vrijwel totale. Er is sprake van willekeur. Instituties die elkaar moeten controleren of balanceren vormen samen een heerschappijstructuur, een machtsmonoliet, beheerst door de oude partijen. Het volk, dat theoretisch soeverein is, is van alle politieke macht beroofd.

Hoe zou het lopen wanneer het begrip volkssoevereiniteit serieus genomen werd? Hoe zou het moéten gaan? In een ideale situatie gaat politieke macht uit van het soevereine individu. Die bepaalt hoeveel macht hij wil delegeren aan een lokale overheid, die op zijn beurt weer aan een hogere overheid, etc. De macht verloopt bottom-up, niet top-down.

Noch Geert noch Rita geven de indruk er op deze manier over te denken. Rita wil de provincies afschaffen. Dat lijkt mij precies de verkeerde kant op gaan. Overheidslagen toevoegen of weghalen helpt niet. De politieke partijen beheersen alle instituten die de overheid uitmaken (ze vullen het parlement, de bureaucratieën, de Hoge Raad, het OM met hun betrouwbare agenten) en vaak nog meer: een segment van de economie (Onderwijs: PvdA; landbouw: CDA; hoger onderwijs: meerdere partijhertogdommen, etc.)

Maar Boos Oog, hoor ik u vragen. Wat helpt volgens jou dan wel? Nou dit:
-Een gekozen burgemeester met recht van hire and fire t.a.v. de wethouders.
-Herstel van de semi-onafhankelijke gewesten (provincies) uit de tijd van de Republiek, ook met eenhoofdige leiding, net als de gemeenten.
Op nationaal niveau:
-Breek de macht van de partijen door invoering van een districtenstelsel met een direct door het electoraat aan te wijzen premier.
-Invoering juryrechtspraak. Het is niet juist dat het volk door elites wordt beoordeeld, volgens door elites gemaakte wetten. Het volk moet zichzelf berechten.
Verder moet de overmatige macht van het parlement verminderd worden door een deel van de wetgevende macht aan andere lichamen over te dragen:
-Jury’s moeten niet alleen het recht hebben aangeklaagden schuldig of niet-schuldig te verklaren, maar moeten de wetgeving volgens welke een casus wordt beoordeeld zélf aan een oordeel kunnen onderwerpen, en de wet in kwestie desnoods kunnen wegstemmen (Zie hierover Lysander Spooner).
-Herstel de waterschappen als democratische basisinstituties. Sinds ze geld uit de Haagse belastingruif aan zijn gaan nemen zijn ze niet meer dan overheidsdiensten, die in Den Haag gemaakte wetten moeten uitvoeren. De waterschappen moeten weer samenwerkingsverbanden van grondeigenaren worden met het recht besluiten op het gebied van ruimtelijke ordening te nemen.
Tenslotte:
-Op alle bestuursniveaus moet de bevolking het recht hebben referenda en volksstemmingen te initiëren om zo wetsvoorstellen van de regering (waaronder het parlement, dat ons immers niet echt meer vertegenwoordigt) weg te kunnen stemmen.

Zo. Het enige dat we nu nog nodig hebben is een groot staatsman (m/v) die dit program werkelijkheid kan laten worden. Hoe groot is de kans dat Geert of Rita, of voor mijn part Jan, die staatsman of –vrouw zullen blijken te zijn?

Een teken van hoop

Temidden van de scherven van het Wildersdebat in de Kamer waarbij Geert zich moest verdedigen tegen een verenigd front van islam-apologisten en surrender-monkeys, zijn er tekenen van hoop. "Grote aantallen" moslims schijnen zich tot het Christendom te bekeren. Misschien is het doodsbericht van de Westerse beschaving toch licht overdreven.

Misschien, maar tegelijk neemt de stroom berichten over de sluipende islamisering van Westerse staten niet af: Het laatste nieuws is dat Arabisch oliegeld Westerse financiële markten overspoelt. Amerikaanse aandelen, zwaar in de min als gevolg van de sub-primecrisis, worden door Arabieren opgekocht. Zucht.

Ik zou het nu over Balkenende en de houding van de NL regering in dezen kunnen hebben, maar daar begin ik maar niet aan. Slecht voor mijn volksgezondheid.